တက္လဲတက္ႏိုင္ၾကပါေပတယ္… ကြယ္ရို႕
အခုတေလာ တက္(Tag) တာေတြေခတ္စားေနသည္။ ဟိုလူက ဒီလူကိုတက္သည္။ ဒီလူက ဟိုလူကိုျပန္တက္သည္။ အျပိဳင္အဆိုင္တက္ၾကသည္။ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ဦးေအာင္တက္ၾကသည္။ တစ္ခ်ိဳ႕႔မ်ား လူတစ္ေယာက္ထဲက က်န္အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ကို တျပိဳင္နက္ တက္ဂ္လိုက္တာေတြ႔ဘူးသည္။ မတက္လွ်င္ ေခတ္မမွီဟုမ်ား ထင္ေနၾကသလားမသိ။ ကိုယ္ကျငိမ္ေနလွ်င္ ကိုယ့္ကိုသူမ်ား တက္သြား၍ အေၾကြးတင္သြားႏိုင္သည္။
ေမာင္ဒီဘီလဲ ေခတ္မွီသြားသည္။ ကိုယ့္ကို တက္သူရွိလာသည္။ ပထမေတာ့ ျပံဳးျပံဳးၾကီးႏွင့္ ငါေတာ့ ေခတ္မွီသြားေလျခင္းဆိုျပီး ေပ်ာ္သြားသည္။ သို႔ေပမယ့္ ပထမဦးဆံုး တက္သြားသူ၏ အေၾကာင္းမွာ ကိုယ္ၾကိဳက္ေသာ ကိုယ့္ကိုလႊမ္းမိုးေသာ စာအုပ္အၾကာင္းေရးရန္တဲ့ သူဘာမ်ားေရးထားလဲ သြားၾကည့္ေတာ့ ယင္းဂလိစာအုပ္ကို ေရးထားသည္။ ေမာင္ဒီဘီ နဲနဲဖ်ားသြားသည္။ ယင္းဂလိစာ ဆိုလို႔ ၁၀ တန္းတုန္းက ဝဲွသားရင္းဟိုက္ဆိုေသာ ၁၀ တန္း ေက်ာင္းသားမ်ား ေလ့လာရန္ အထူးသင့္ေတာ္ေသာ အခ်စ္အေၾကာင္း(စကားေျပေကာင္းတယ္လို႔ေတာ့ ဆရာမက ေျပာတာဘဲ) စာအုပ္ၾကီးသာ လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္ႏွင့္ ဆရာမ ဖတ္ျပ၍ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာအထိ လွန္ဖူးေလသည္။ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ ခက္ကဘီ။ တက္ဆရာကို ေလေျပေသြးကာ ယင္းဂလိစာအုပ္မ်ား အသာထား၍ ဗမာစာအုပ္မ်ားသာ ေရးပါမည့္အေၾကာင္း ေတာင္းပန္ထားရသည္။ တကယ္ေတာ့ ကာတြန္းစာအုပ္မ်ားကလဲ ကိုယ့္ကို လႊမ္းမိုးဘူးေလသည္။ ေရးရင္ေကာင္းမလားဘဲ။
ေနာက္ ေတာ္ေနေတာ့ ႏွစ္ေယာက္က တက္သြားျပန္သည္။ ကိုယ့္အေၾကာင္းေရးရန္တဲ့ တစ္ေယာက္က၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေသခါနီး ၁၀ ရက္ဆို ဘာလုပ္မည္နည္းတဲ့။ ဒြတ္ခ ဖ်ားသြားျပန္သည္။ အေၾကြးသံုးခုရွိသြားျပီ။ ဒီေတာ့ထပ္ျပီး စဥ္းစားၾကည့္သည္ ငါ့မွာ ဒီ့အျပင္ဘာေတြ အတက္ခံထားရေသးသနည္းေပါ့။
အို ဟုတ္သည္ .. ရံုးကလဲ တက္ထားေသးသည္။ အေရးတၾကီး ေပၚလစီေျပာင္းသြား၍ စက္တင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔ၾကလွ်င္ သူတို႔၏ စနစ္ကို ေပၚလစီအသစ္ႏွင့္ သာေျပာင္းလဲေပးရန္ ခိုင္းထားသည့္အတြက္ ပရိုဂရမ္မ်ား ေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းၾကေအာင္ ေရးေနရသည္။ စိတ္ရႈတ္လာရင္ ဘေလာ့ကေလးဖတ္။ ေနာက္တစ္ခုက စက္တင္ဘာ ၂၉ ေရာက္လွ်င္ သူတိို႔ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ Live လႊင့္မွာမို႔ အပ္ထားေသာ ေမာ္ဂ်ဴးမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ အမွားကင္းေစရန္ သတိေပးလာသည္။ ဟုတ္ကဲ့ ေမြေႏွာက္ကာ စစ္ေဆးေနရသည္။ ဒါလဲ တက္ျခင္းတစ္မ်ိဳးျဖစ္မည္။ တစ္ေယာက္ကလဲ သူတို႔ လိုအပ္ခ်က္ အသစ္မ်ားကို စနစ္အသြင္ ေဖာ္ေဆာင္လို၍ ဘယ္၍ ဘယ္မွ်ကုန္ၾကမည္၊ ဘယ္၍ဘယ္မွ် အခ်ိန္ၾကာျမင့္မည္ တြက္ခ်က္ေပးပါဦး ခိုင္းလာသည္။ အသာေလးႏွပ္ထားတာ တေန႔က ဖုန္းဆက္လာသည္ .. ျပီးျပီလားဟု။ ဒီတစ္ပါတ္အတြင္း တြက္ေပးပါမည္ဟု ဂတိခံလိုက္ရသည္။ ဒီေန႔ဘဲ ဗုဒၶဟူးျဖစ္ေနျပီ။ ရွိေသးသည္ edu.mz ကလဲ စာနယ္ဇင္းေတြႏွင့္ ေတြ႔မလို႔ ကိုဒီဘီ့ သင္ခန္းစာမ်ားကို နဲနဲေတာ့ စထားပါဟု တိုက္တြန္းလာသည္။ စတုန္းက စထားျပီးေတာ့ဟုလဲ ဘုေတာခံရေသးသည္။
ေမာင္ဒီဘီတို႔ အတက္ခံရ၍ ျပားျပား၀ပ္လို႔ေနသည္။ ဘေလာ့ေလာကတြင္ တက္လို႔ မေျဖက ရိုင္းတယ္၊ ခင္မင္မႈကိုမေလးစား၊ လူမႈေရးမသိသူလို႔ ထင္ၾကသည္တဲ့ ၀ါၾကီးသမားေတြ ေမးေတာ့ေျဖၾကသည္။ ရံုးမွာလဲ တက္တာကို မလုပ္လွ်င္ ပါေဖာင္းမန္႔ မေကာင္းဟု သတ္မွတ္ကာ ေဘာနပ္ ေလွ်ာ့ႏိုင္သည္။ ေဘာနပ္က အေရးေတာ့မၾကီးပါ(အမွန္ေတာ့ၾကီးတယ္ ဟီးဟီး) .. ပါေဖာင္းမန္႔ေကာင္းလဲ မေကာင္းဟု သူ႕ေပတံႏွင့္တိုင္းသြားလဲ ဘာမွမတတ္ႏိုင္။
ဆိုေတာ့ ျဖတ္တန္တာ ျဖတ္ထားရမည္။ ၁၀ ရက္အတြင္းေသမယ္ဆိုရင္ ဘာလုပ္မည္နည္းကေတာ့ လြယ္သည္။ ကိုယ့္ အသက္အရြယ္ႏွင့္ သူမ်ားေတြလို စိတ္ကူးယဥ္ေနလို႔ မျဖစ္ ဒီေတာ့ ပညာရွိဆန္ဆန္ ေျဖလိုက္မည္။ ဟုတ္ကဲ့ ဒီလိုေျဖလိုက္ပါသည္။
တကယ္ၾကီးကို ၁၀ ရက္ဘဲလိုေတာ့တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ တရားျပႏိုင္တဲ့ တရား စခန္းတခုခု၊ တရားျပဆရာ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီကိုသြားျပီးေတာ့ ၁၀ ရက္လံုး တရားထိုင္ေနပါမယ္ ဆိုတာပါဘဲ။ တျခားေတာ့ မလုပ္ျခင္ပါဘူး။ တစ္မဂ္ တစ္ဖိုလ္ မရရင္ေတာင္မွ အစြဲအလမ္းၾကီးနဲ႔ ေသမသြားျခင္ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ၁၀ ရက္ဆိုတာနဲပါတယ္။
ပိုင္တယ္ေနာ္။ သူမ်ားလဲ သူမ်ားအေျဖႏွင့္ျဖစ္ပါမည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အမွန္တစ္ကယ္ လုပ္ျခင္သည့္ဟာကို ေရးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ စိတ္မဆိုးၾကပါႏွင့္။ ကဲ ဒီေလာက္ႏွင့္သာ ေက်နပ္ပါေတာ့။ က်န္တာမ်ားကိုေတာ့ နဲနဲအားမွဘဲ ျပန္ေျဖပါရေစေတာ့လို႔ ေတာင္းပန္လိုက္ရပါေပတယ္ .. တက္ဆရာတို႔ေရ။