HAPPY FRIDAY
Happy Friday တဲ့ေလ။ ေသာၾကာေန႔ေရာက္ရင္ လူေတြကထူးျပီး ေပ်ာ္ၾကတယ္ခင္ဗ်။ ဒါနဲ႔က်န္တဲ့ေန႔ေတြက်ေတာ့ မေပ်ာ္ၾကဘူးလားလုိ႔ အေငၚတူးစရာ ရွိလာတာေပါ့ေလ။ စင္ကာပူေရာက္စက ကိုယ့္မွာ Happy Friday လဲမသိ၊ စေန၊ တနဂၤေႏြမွာေတာင္ သူေဌးက အီးေမးကိုလွမ္းလွမ္းစာပို႔ျပီး ၾကိဳၾကိဳခိုင္းတတ္ေသးတာ။ တစ္ပါတ္မွာ ၆ရက္ေလာက္ေတာင္ လုပ္ေစခ်င္ေနတာ။ ရံုးေသာ့ကိုလဲ ေပးထားေသးတာဆိုေတာ့ အေရးေပၚဆိုရင္ မျဖစ္မေနသြားရေတာ့တာဘဲ။ အလုပ္ႏွစ္ခုေလာက္ ေျပာင္းျပီးသြားေတာ့မွဘဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေသာၾကာဆိုတာကို နားလည္လာေတာ့တယ္။
တကယ္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ရန္ကုန္မွာတုန္းကလဲ အဲဒီလိုေန႔မ်ိဳးရွိပါတယ္ေလ။ ရန္ကုန္မွာက စေနအထိပါ အလုပ္ဆင္းရတာဆိုေတာ့ စေနတစ္ေန႔ေတာ့ ဒီကေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေသာၾကာလိုဘဲ ျပဳမူၾကပါတယ္။ ဒီမွာေတာ့ ေသာၾကာဆိုရင္ အဝတ္အစားကို ဖန္စီနဲနဲျဖစ္တာေလး ဝတ္လာလို႔ရတယ္၊ ေရွ႕ရက္ေတြက Formal ဝတ္လာတာေတြအတြက္ Dress Down လုပ္လို႔ရေတာ့ ဝတ္ခ်င္စားခ်င္သူေတြအတြက္ ေပ်ာ္စရာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ျပီး ေရာက္လာေတာ့မယ့္ ပိတ္ရက္ႏွစ္ရက္အတြက္ ေတြးျပီး ၾကိဳတင္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္လာတာလဲ ျဖစ္တယ္။ ေသာၾကာေန႔ေရာက္လာရင္ ခံစားရတဲ့ ခံစားမႈဟာ တကယ္ကိုဘဲ တျခားေန႔ေတြနဲ႔ မတူတာေတာ့ အမွန္ဘဲ။
ရန္ကုန္မွာတုန္းကလဲ စေနေန႔ဆို ၾကိဳက္တာဝတ္လာလို႔ရတယ္။ ၾကားရက္ေတြမွာေတာ့ ရံုးထံုးစံ ေယာက်္ားေလးေတြက လည္ကတံုးအက်ၤီအျဖဴနဲ႔ ပုဆိုးနဲ႔၊ မိန္းခေလးေတြကလဲ လည္ေစ့အက်ၤီအျဖဴနဲ႔ ထမီအျပာ ဝတ္ရတာဆိုေတာ့ ျငီးေငြ႔တယ္ေပါ့။ စေနေရာက္ျပီဆိုရင္ အသစ္အဆန္းဝယ္ ထားတာေလးေတြ ရံုးသူရံုးသားအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ဝတ္ျပလို႔ရၾကေတာ့ စေနဆိုရင္ အေရာင္အေသြးစံု ျမင္ရတာပါဘဲ။ ၾကားရက္မွာ ရံုးဝတ္စံုနဲ႔ အျမင္မထူးဆန္းၾကတဲ့ မိန္းခေလးေတြေတာင္မွ စေနလိုေန႔မ်ိဳး ျပင္ျပင္ဆင္ဆင္ ဝတ္လာလိုက္ရင္ လွပလာတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ ေျပာမနာဆိုမနာေနၾကတဲ့ ေကာင္မေလးေတြဆို ဒီလိုမ်ိဳးလွလာတဲ့ေန႔ေတြဆို အျမဲသြားသြားစတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ႏွစ္ေလာက္က မင္းဘယ္ေရာက္ေနခဲ့လဲလို႔ေပါ့။
အိုင္စီတီဝင္းထဲ မေရာက္ခင္က ရံုးကသိမ္ၾကီးေစ်းေပၚမွာဆိုေတာ့ စေနဆိုကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔က ထမင္းစားေသာက္ျပီးရင္ ဟိုဟိုဒီဒီထြက္ၾကေသးတာ။ ထမင္းအျမန္သြတ္ျပီး ေလွ်ာက္ထြက္တာေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစ်းကို မိန္းခေလးေတြက သြားခ်င္လို႔ က်န္တဲ့ေယာက်ာၤးေလးေတြ လိုက္သြားၾကဖူးတယ္။ FMI မွာဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ၾကတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ နဲနဲၾကာမယ္ သြားရမွာေဝးတဲ့ေနရာဆိုရင္ မျဖစ္မေနသြားရမယ့္လူက သြားျပီးေတာ့ က်န္တဲ့လူေတြက ရံုးမွာေစာင့္ရင္း သူ႕အလုပ္ေတြကို ကာဗာလုပ္ေပးၾကတယ္။ လူၾကီးကလာလာရွာျပီဆို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို ေျပာျပီးဖာေထးေပးထားၾကေသးတာ။ တစ္ခါသားမယ္ အဖြဲ႔ထဲက မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ သိမ္ၾကီးေစ်းေပၚမွာပါဘဲ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုမွာ ခ်ိမ္းေတြ႔ေနတုန္း သူ႔အိမ္က အေမလုပ္သူလိုက္လာလို႔ စကားလက္ခံေျပာေပးထားတဲ့လူကေျပာ မေရာင္မလည္နဲ႔ထြက္ျပီး လိုက္ရွာတဲ့လူကရွာနဲ႔ အေတာ္ေတာင္အလုပ္ရႈတ္သြားဖူးေသးတယ္။ အဲဒီလိုေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ စေနေတြပါ။
ဒီေရာက္ေတာ့ ဒီကေသာၾကာဟာလဲ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးပါဘဲ။ ေသာၾကာေန႔ဆို အထူးသျဖင့္ မိန္းခေလးေတြ အေရာင္အေသြးစံုလာတာပါဘဲ။ စေနပါဆင္းရတဲ့ ရံုးေတြမွာေတာ့ စေနတစ္ရက္ကို ၾကိဳက္တာဝတ္လို႔ရတယ္။ ဒါဆို ၾကိဳက္တာဝတ္စားလာလို႔ရရံုနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေသာၾကာျဖစ္ေရာလား။ ခုနကေျပာခဲ့တာေတြက တရားဝင္ လူသိရွင္ၾကား ေသာၾကာေန႔မွာေပ်ာ္ရေၾကာင္း လူၾကားေကာင္းေအာင္ အေၾကာင္းျပရတာပါ။ တကယ္မွာေတာ့ အဲဒီထက္ပုိပါတယ္။
အလုပ္ကသိပ္ျပီးေတာ့ မ်ားတယ္၊ Dead Lineနားကပ္ေနတယ္ဆိုတဲ့ လူေတြကလြဲလို႔ က်န္တဲ့လူေတြ ဘာေတြလုပ္ေနၾကတယ္ထင္ပါသလဲ။ MSN မွာခ်က္ၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ားဆို တခိခိေတာင္ ရယ္သံထြက္လာပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ႔ကေတာ့ Youtube အေသအခ်ာၾကည့္ၾကပါတယ္။ ရံုးမွာ အကုန္ပိတ္ထားပါတယ္။ သို႔ေသာ္ လူတိုင္းနီးပါး Wireless Receiver ေလးေတြရွိၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႔လဲ ကိုယ္ပိုင္ Brodband Access Kit ေလးေတြနဲ႔။ ဒါေၾကာင့္ လုပ္ခ်င္တာ အကုန္လုပ္လို႔ရၾကပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လဲဖတ္ခ်င္တဲ့ ဖိုရမ္ေတြ အသီးသီးဖတ္ၾကလို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဌာနမွာ တျခားဌာနေတြလို လူတစ္ေယာက္ အကြက္တကြက္ပံုစံနဲ႔ ကာရံထားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုဘဲ စားပြဲေပၚမွာ စက္ေတြတင္ျပီး ေနၾကတာပါ။ ဆိုေတာ့ လွမ္းျပီးေတာ့ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ တစ္ေယာက္ေမာ္နီတာကို တစ္ေယာက္ျမင္ေနရတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါ။ အဲဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာေတာင္ ဘယ္သူ႔မွ ဂရုမစိုက္ဘဲ လူေတြဟာ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ၾကေတာ့တာပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္လား ခုထက္ထိလက္တြန္႔ေနလို႔ ဒီအလုပ္ေရာက္မွ Gtalk ေတာင္ အခ်ိန္ျပည့္တက္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ဒီေန႔လား ထံုးစံအတိုင္းေပါ့။ ေန႔လည္စာ ဘာသြားစားၾကမယ္ဆိုတာ တိုင္ပင္တဲ့လူေတြက တိုင္ပင္လို႔၊ ျပံဳးစိစိနဲ႔ MSN ခ်က္တဲ့လူကခ်က္လို႔။ ေမာ္နီတာကို ျပဴးျပီးၾကည့္ကာ ျငိမ္ေနတဲ့လူတို႔။ ပိတ္ရက္ႏွစ္ရက္မွာ ဘာေတြေစ်းခ်မလဲ လိုက္ရွာေနတဲ့လူတို႔နဲ႔ ေပ်ာ္စရာေသာၾကာကို သရုပ္ေဖၚေနၾကပါတယ္။ ေသာၾကာေန႔ေရာက္ရင္ျဖင့္ တစ္ပါတ္လံုးလုပ္လာသမွ် အလုပ္ကိုအရွိန္ေလွ်ာ့လိုက္ၾကတာ ဘယ္လိုယဥ္ေက်းမႈလဲေတာ့ မသိဘူး။ အားလံုးက တက္ညီလက္ညီလုပ္ေနၾကတာဘဲ။ ကဲတစ္ပါတ္မွာ ေလးရက္ခြဲေလာက္ဘဲ အလုပ္လုပ္ရတယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံၾကီးေတြကို သြားစရာလိုဦးမလား။