Tag: myself
ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးဘ၀အရြယ္ …
မမိုးခ်ိဳသင္း က ေပ်ာ္စရာေကာင္းလို႔ ေအာက္ေမ႔တယ္.. ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႔က တစ္၀က္က်န္ေသးတဲ့ စာသားကို ယူလိုက္ဖို႔ စိတ္ကူးရသြားပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးဘ၀ကိုျပန္ျပီး သတိရမိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မိဘမ်ားက စက္မႈ(၁) က ၀န္ထမ္းမ်ား ျဖစ္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ညီ အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္ဘဲ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္ အသက္ငါးႏွစ္ေရာက္မွာမွ အတူတူေနရတာျဖစ္ပါတယ္။
အသက္ ၂၅ ႏွစ္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္မိဘမ်ားဟာ ကၽြန္ေတာ္ေမြးျပီးတဲ့ အခ်ိန္အထိ သာမန္၀န္ထမ္းဘ၀နဲ႔ ရုန္းကန္ေနရဆဲပါဘဲ၊ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္ကို ကို အေမ့ဘက္က အဖိုး အဖြားမ်ားရွိရာ ေပ်ာ္ဘြယ္ျမိဳ႔မွာ ငယ္ငယ္ကထဲက ထားျပီး ကၽြန္ေတာ္ ငါးႏွစ္ျပည့္လို႔ ေက်ာင္းတက္ရေတာ့မွ ျပန္ေခၚပါတယ္။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အတူတူ မေနခဲ့ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူနဲ႔ သိပ္အေစးမကပ္သလို သူကလဲ ကၽြန္ေတာ့္ ကို သပ္အေရာမ၀င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့ရဲ႔ ငယ္ဘ၀ဟာ ရြယ္တူမ်ားနဲ႔ ကစားတဲ့အခ်ိန္ကလြဲရင္ က်န္ေသာ အခ်ိန္မ်ားမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ကစားရတာမ်ားပါတယ္။
သာယာ၀တီျမိဳ႔ (သမိုင္းထဲက ဆရာစံ အလုပ္သမားသပိတ္ ေပၚေပါက္ရာျမိဳ႔) နဲ႔ ငါးမိုင္ေလာက္ေ၀းတဲ့ ေနရာမွာ စက္မႈ(၁) လက္ေအာက္က ပန္းကန္စက္ရံုကေလးက ၀န္ထမ္းမိသားစု အိမ္ယာမွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႔ မက္မက္ေမာေမာ ကစားနည္းကေတာ့ ပလတ္စတစ္ ကားကို ၾကမ္းျပင္မွာ လက္နဲ႔ကိုင္ျပီး တြန္းရတာပါဘဲ၊ သူမ်ား ကေလးေတြလို ၾကိဳးနဲ႔ မဆြဲျခင္ဘူး ကိုယ္တိုင္ ဖင္တရြတ္တိုက္ထိုင္ျပီး ပါးစပ္ကလဲ တ၀ူး၀ူး အသံထြက္ရမွ ေက်နပ္တာပါ။ ေနာက္တစ္နည္းကေတာ့ နဲနဲ အႏုပညာဆန္တယ္ဗ် ..ဟဲဟဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အေဖရဲ႕႕ မိဘမ်ားနဲ႔ လူလြတ္ညီ ညီမမ်ားကေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႔မွာ ေနၾကပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ အေဖ့ညီမ တစ္ေယာက္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့ ကမ္းနား ေဟာ္တယ္မွာပါ အဲမွာ ခုေခတ္လိုဘဲ တီး၀ိုင္းနဲ႔ အဆိုေတာ္နဲ႔ေပါ့ ..ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီက တီး၀ိုင္းကို ျမင္ျပီး ကတည္းက ဘာဆႏၵရွိလာသလဲဆိုေတာ့ Drum တီးရတာကို သေဘာက်လာတာပါ။ နယ္က အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္က ႏို႔ဆီဗူး ခြံႏွစ္ခုကိုေမွာက္ ႏို႔ဆီဗူး ေဖါက္ထားတဲ့ အဖံုးျပား ႏွစ္ခုကို အလယ္က အေပါက္ေဖာက္ တုတ္ကေလး တတ္ျပီး .. တံမ်က္စည္းရိုးေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အားရပါးရ Drum တီးတန္းေဆာ့ေတာ့တာပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ခံုခံုမင္မင္ေဆာ့တဲ့ ကစားနည္းႏွစ္မ်ိဳးကေတာ့ အဲဒါေတြပါဘဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တီထြင္မႈဟာ ဘယ္ေလာက္ေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ အိမ္နားက ရြယ္တူ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ သူ႔မိဘမ်ားကို ကၽြန္ေတာ့လို Drum မ်ိဳး လုပ္ေပးဖို႔ပူဆာပါသတဲ့ .။