Category: ပေါက်ကရအတွေး
အေပ်ာ္စီး
ဒီမွာအလုပ္ေတြပင္ပန္းၾကေတာ့ လူေတြကစိတ္ေျဖရာ အေပ်ာ္ခရီးေလးေတြထြက္ၾကတယ္၊ တေန႔တာ ေလွ်ာက္လည္တာတို႔ ကမ္းေျခမွာသြားထိုင္ၾကတာတို႔ စတာေတြလုပ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔လဲ ပူလာအူဘင္ဆိုတဲ့ ကၽြန္းကိုသြားျပီး ေတာလမ္းေလးမွာ စက္ဘီးစီးၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တစ္ေတြ ဒီလိုဘဲစိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ဆိုျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးအေပ်ာ္စီးၾကတာေလးေတြရွိတတ္ၾကသည္။ ငယ္ငယ္ကဆိုလွ်င္ ညေနတိုင္ စက္ဘီးကေလးထုတ္ျပီး ရပ္ကြက္ကို ဘယ္ႏွစ္ပတ္မွန္းမသိေအာင္ စီးသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြပါသည့္ အခါလည္းရွိသလို ရံဖန္ရံခါလည္း ကိုယ့္စိတ္ကူးေလးနဲ႔ကိုယ္စီးသည္။ စိတ္ကူးယဥ္ျပီး အစီးေကာင္းလို႔ အစအေနာက္သန္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္က ေရွ႕ဘီးစမုတ္တိုင္ေတြၾကားထဲ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းပစ္ထည့္လိုက္လို႔ ဟတ္ထိုးျဖစ္သြားဖူးေသးသည္။ ငယ္ငယ္က မိဘမ်ားအလုပ္ရွိရာ သာယာဝတီ ပန္းကန္စက္မွာေနေတာ့ တခါတေလလဲ ရန္ကုန္-ျပည္ ကားလမ္းေပၚထြက္စီးတတ္ေသးသည္။ ျမိဳ႔ေပၚကလူေတြ ညေနဆို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကုိ စက္ဘီးကိုယ္စီနဲ႔ထြက္ၾကသလို မိန္းခေလးမ်ား ညေနတိုင္ စာအုပ္ဆိုင္ ကက္ဆက္ေခြအငွားဆုိင္ေတြကို ထြက္ၾကသလိုေပါ့။ ဒါမ်ိဳးေတြက နယ္ျမိဳ႕ေတြမွာ ေနခဲ့ဖူးတဲ့လူေတြဘဲ ခံစားႏိုင္ၾကမယ္ထင္တယ္။ တျခားနယ္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ေတာ့လဲ ညေနတိုင္လွ်င္ ခ်စ္ခ်စ္ကို စက္ဘီးေပၚတင္ကာ ဟိုဟိုဒီဒီ ေလညွင္းခံထြက္တတ္ေသးသည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေပၚကလူေတြ ဒါမ်ိဳးမရႏိုင္။ (မန္းေလးမွာေတာ့ ရႏိုင္သည္ လူပ်ိဳၾကီးလာျငင္းမွာစိုးလို႔ ၾကိဳေျပာထားရတယ္။)
နယ္ျမိဳ႕ေတြမွာ ညေနတိုင္ အဲဒီလိုစက္ဘီးစီး ထြက္ၾကျပီဆိုရင္ ကိုယ္စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ ေကာင္မေလးမ်ား ထြက္လာလို႔ကေတာ့ စက္ဘီးေလးစီးျပီး လိုက္စကားေျပာၾကတာေလးေတြကလဲ ညေနေစာင္းမ်ားတြင္မွ ျဖစ္တတ္ၾကေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္စက္ဘီးစီးတတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ ျမိဳ႕ေပၚမွာေနတာမဟုတ္ေတာ့ ကိုယ့္စက္ရံုဝင္းထဲက အိမ္ယာေတြရွိရာ ရပ္ကြက္ထဲစီးလွ်င္စီး မစီးလွ်င္ရန္ကုန္-ျပည္ ကားလမ္းေပၚ အစီးထြက္ရသည္။ ညေနေစာင္း ေလညင္းခံရင္း စက္ဘီးစီးရတဲ့ အရသာဟာ ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္။ (ညက်လွ်င္ေတာ့ စာက်က္ရင္းငိုက္ေတာ့သည္။) ရန္ကုန္က တတ္ႏိုင္သူမ်ားၾကေတာ့ ညေနေစာင္းလွ်င္ ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္း ကားပတ္ေမာင္းတာတို႔ သန္လ်င္တံတားဘက္ ကားေမာင္းထြက္ၾကတာတို႔လုပ္ၾကသည္။