Category: ဆားချက်
ထောပါတ်သီး လက်ဖျော်
ပျင်းတာများလာေတာ့ ဖျင်းလာတယ်။ မေရးတာြကာလာေတာ့ ေရးဖို့မသွက်ဘူးြဖစ်ေနတယ်။ ဒီပိတ်ရက်မှာ အမသက်ေဝ တဂ်ထားတာေလး ေရးရဦးမယ်ဆိုေတာ့ လက်ေသွးရင်း ကေန့ညေနဖက် လုပ်စားြဖစ်တဲ့ ေထာပတ်သီး လက်ဖျော်ေလး ကိုတင်ဖို့ စိတ်ကူးရသွားပါတယ်။ စင်ကာပူမှာက ြမန်မာြပည်မှာလို ေထာပတ်သီးဖျော်ရည် လုပ်ေရာင်းတာ မေတွ့မိဘူး။ ေနာက်ြပီး ေထာပတ်သီးေတွ ေတွ့ေတာ့လဲ အလုံးခပ်ေသးေသးဆိုေတာ့ စားေကာင်းမယ်လဲ မထင်လို့ တစ်ခါမှ မစားြကည့်မိဘူး။ အေြကာင်းတိုက်ဆိုင်သွားေတာ့ တေန့က ဘုရားတင်မယ်လို့ စိတ်ကူးရြပီး ေထာပတ်သီး သုံးလုံးဝယ်လာလိုက်တယ်။
ဘုရားနှစ်ရက်တင်ပြီးေတာ့ အသီးကို လက်နဲ့ သွားကိုင်ြကည့်ြပီး ဆွမ်းေတာ်စွန့်ကာ ဆန်ပုံးထဲ တစ်ရက်ထည့်ထားလိုက်ေသးတယ်။ ကေန့ညေန ရုံးကြပန်ေရာက်တာနဲ့ ဖျော်ရည်လုပ်ဖို့ စိုင်းြပင်းပါေတာ့တယ်။ ေထာပတ်သီးကို အလယ်ပိုင်းကေန ဓါးနဲ့ရစ်လှီးလိုက်ြပီး ထက်ချမ်းြဖစ်ေအာင်လုပ် အသားေတွ ပန်းကန်တစ်လုံးထဲ ြခစ်ချလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်ေတာ်ကေတာ့ နို့ဆီနဲနဲ သြကားနဲနဲထည့်ြပီး အဆိမ့်အရသာဖျော်ရတာ ြကိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်မှာဆိုရင်ေတာ့ စက်နဲ့ဖျော်ရင် အရည်ြဖစ်ကုန်လို့ ကျွန်ေတာ်က လက်ဖျော်ကို ပိုြကိုက်ပါတယ်။
ေထာပတ်သီး လက်ဖျော်မှာေတာ့ မေြကတေြကြဖစ်ေနတဲ့ ေထာပတ်သီး အဖတ်ေလးေတွ ဝါးရတာကို နှစ်သက်လို့ပါ။ အဆိမ့်စားချင်ရင် ေတာ်ေတာ်ေလး မှည့်တဲ့အထိေစာင့်ရပါတယ်။ ဒါေြကာင့် ဆန်ပုံးထဲ တစ်ရက်ထည့်လိုက်တာပါ။ ခပ်ဆတ်ဆတ်အရသာမျိုးလိုချင်ရင်ေတာ့ သပ်ပျော့ေအာင် ေစာင့်စရာမလိုဘဲ စားနိုင်ပါတယ်။ အဲဒါဆိုရင်ေတာ့ ပန်းကန်ထဲမှာ ခေလာက်တဲ့ အချိန်မှာ လက်ေညာင်းတာေပါ့ဗျာ။ ဒါေပမယ့်လဲ ဆတ်ေတာက်ေတာက် အရသာေလးကလဲ တစ်မျိုးေကာင်းြပန်တာပါဘဲ။
အားလုံး သမေအာင် ေမွှနှောက် ခေလာက်ြပီးတဲ့ အခါမှာေတာ့ ယခုလို အင်မတန်စားေကာင်းတဲ့ ေထာပတ်သီး လက်ဖျော်တစ်ခွက် ရလာပါေတာ့တယ်။ ေထာပတ်သီးကို ယခုလို အချိုအေနနဲ့မဟုတ်ဘဲ အသီးအရွက်သုတ်စားသလို စားလို့လဲ ရေသးေြကာင်း ေြပာြပြကသြဖင့် မှတ်သားရဘူးပါတယ်။ ေနာက်များမှ သုတ်စားြကည့်ပါဦးမယ်။
ဆေးဖက်ဝင် ထောပတ်သီးအေြကာင်းကို ဒီမှာ သွားဖတ်ြကည့်နိုင်ပါတယ်။