အိမ္ခန္းငွားစားၾကမလား (၂)
စီးပြားျဖစ္ အိမ္ခန္း ငွားစားေနတဲ့ အသိုင္းအဝိုင္း သီးသန္႔ရွိပါတယ္။ သူတို႔မွာ အိမ္ေလးငါးလံုးေလာက္ စင္ကာပူလူမ်ိဳး အိမ္ရွင္ေတြဆီကေန ငွားထားၾကပါတယ္။ ျပီးေတာ့မွ myanmarroom.com မွာျဖစ္ျဖစ္ စီးတီးေဟာက ဗမာဆိုင္ေတြမွာ ေၾကာ္ျငာလို႔ ျဖစ္ျဖစ္ အငွားျပန္ခ်ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ တစ္ခန္းကို သံုးေယာက္ေနၾကရတာမ်ားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အိမ္ရွင္ေတြက တပါတ္လွ်င္တစ္ၾကိမ္ သူ႕စရိတ္နဲ႔သူ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ဖို႔ လူလႊတ္ျပီး အိမ္လာရွင္းေပးပါေသးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ အဲဒီဝန္ေဆာင္မႈမပါပါဘူး။ ထံုးစံအတိုင္း အိမ္ငွားေတြကဘဲ အပါတ္စဥ္ အလွည့္က် အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆို ကြန္ဒိုကအခန္းေတြပါ ငွားထားျပီး အငွားျပန္ခ်ၾကပါတယ္။
ေစ်းမ်ားမ်ားနဲ႔ မိထားတဲ့အိမ္၊ ေနရာထိုင္ခင္းေကာင္းတဲ့အိမ္၊ ရထားဘူတာနီးျပီး ေစ်း၊ စားေသာက္ဆိုင္ စတာေတြနဲ႔ပါနီးတဲ့ အိမ္မ်ိဳးဆိုလွ်င္ လူနဲနဲက်ပ္တတ္ပါတယ္။ ငွားထားရတဲ့ေစ်းကကို မ်ားေနတဲ့အတြက္ ကိုက္ေအာင္ လူကိုမ်ားမ်ားတင္ရတဲ့ သေဘာပါ။ တခ်ိဳ႕အိမ္မ်ိဳးမွာဆိုရင္ ထမင္းစားခန္းလိုဖြဲ႔လို႔ရတဲ့ အခန္းမွာပါ လိုက္ကာ ကာထားျပီး လူႏွစ္ေယာက္သြင္းပါေသးတယ္။ သူတို႔က်ေတာ့ Air Con မပါဘူးေပါ့။ အဲဒီအတြက္ ပန္ကာထားေပးထားျပီး သူတို႔ကိုေတာ့ Air Con မပါတဲ့ ေစ်းတစ္မ်ိဳးနဲ႔ ယူတတ္ပါတယ္။ ေစ်းတစ္မ်ိဳးဆိုေပမယ့္လဲ အနဲဆံုးကေတာ့ စင္ကာပူေဒၚလာ ၃၀၀ ေလာက္ေပးရတာပါဘဲ။ အိမ္ေတြက က်ယ္တဲ့အတြက္ ဝရန္တာလိုမ်ိဳးေနရာမွာပါ တစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္တစ္လံုး ေအးေအးေဆးေဆး ခ်ထားလို႔ရတဲ့အတြက္ အဲဒီေနရာမွာပါ လူတစ္ေယာက္ထားပါေသးတယ္။
တခ်ိဳ႔ကေတာ့ ကိုယ္တိုင္လဲ အိမ္အငွားပြဲစားပါ တစ္ခါထဲလုပ္ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္လက္ကအိမ္အတြက္ ကိုယ္တိုင္လူရွာသလို သူမ်ားမွာ ရွိေနတဲ့အခန္းအတြက္ပါ လူရွာေပးၾကပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း အလုပ္အကိုင္ပါးရွားမႈေၾကာင့္ လူေတြေလွ်ာ့တဲ့အထဲ ပါကုန္ၾကတဲ့လူေတြ ရွိလာတာေၾကာင့္ အလုပ္အကိုင္ထပ္ရွာလို႔မရတဲ့လူေတြအတြက္ ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးေတြ ရွိလာတဲ့အခါ၊ အိမ္ေတြမွာ ေနရာလြတ္ေတြ ထပ္ရွိလာျပန္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ လူျပန္မရမွာစိုးရိမ္ရတဲ့ အတြက္ စေပၚေတာင္မေတာင္းေတာ့တဲ့ အိမ္သူၾကီးေတြ ရွိလာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလဲဒီက တရားဝင္နာမည္ရ အိမ္ျခံေျမ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ကုပၼဏီေတြမွာ အလုပ္ဝင္လုပ္ရင္း ဗမာအသိုင္းအဝိုင္းအတြက္ ေရာင္း/ဝယ္/ငွား သီးသန္႔ ဝန္ေဆာင္မႈေတြေပးတဲ့ လူေတြလဲရွိလာပါျပီ။ ေနာင္ဆိုရင္ ဗမာျပည္က အိမ္ပြဲစားေတြ စင္ကာပူမွာမ်ား အလုပ္လာလုပ္ႏိုင္ၾကမလား ေတြးၾကည့္မိပါတယ္။
ေလာကမွာ အေကာင္းန႔ဲအဆိုး အျမဲဒြန္တြဲေနသလိုပါဘဲ။ အိမ္သူၾကီးမ်ားရဲ႕အေနအထားဟာလဲ အျမဲတမ္း အျမတ္ရျပီး ေကာင္းေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ လူဆင္းသြားမွာ စိုးရိမ္တတ္တဲ့ အိမ္သူၾကီးမ်ားက အိမ္ငွားမ်ားကို တည့္ေအာင္၊ ေက်နပ္ေအာင္ ေပါင္းေနၾကရတဲ့ လူေတြလဲ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ ကိုယ့္နာမည္နဲ႔ စာခ်ဳပ္ျပီး ငွားထားတဲ့ အိမ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ရဲမႈရဲခင္းနဲ႔ ပါတ္သက္လာရင္ ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းရမွာက နာမည္ခံထားတဲ့ အိမ္သူၾကီးပါ။ ေယာက်ာ္းေလးေတြခ်ည္းေနတဲ့ အိမ္ဆို ပိုျပီး သတိထားရပါတယ္။ ေသာက္စားေပ်ာ္ပါးျပီး ဆူညံပြက္ေလာရိုက္ေနလို႔ ေဘးနီးနားက အခန္းေတြက ရဲကိုလွမ္းတိုင္လို႔ အမႈအခင္းျဖစ္ရင္ နာမည္ခံျပီး ငွားထားတဲ့ အိမ္သူၾကီးကသာလွ်င္ အရင္ဆံုးေျဖရွင္းရတာပါ။ ေနာက္ျပီးေတာ့ အိမ္ရွင္ဆီကို အိမ္လခ မွန္မွန္ပို႔ႏိုင္ဖို႔ Pub Bill မွန္မွန္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ စတဲ့ကိစၥေတြမွာလဲ အိမ္သူၾကီးကသာလွ်င္ ဝီရိယစိုက္ထုပ္ရပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မ်ား လစာထြက္ေနာက္က်လို႔ပါဆိုျပီး အိမ္လခေပးတာ ေနာက္က်လို႔ရွိရင္ အိမ္သူၾကီးခမ်ာမယ္ အိပ္စိုက္ထားရတာပါဘဲ။ လစဥ္မွန္မွန္ေပးရတဲ့ အိမ္လခကို မေတာင္းရင္ မေပးေသးတဲ့ အိမ္ငွားမ်ိဳးနဲ႔ ၾကံဳရျပန္ရင္လဲ အိမ္သူၾကီးခမ်ာမွာ အမုန္းခံျပီး ေတာင္းေနရေတာ့တာပါဘဲ။
တခ်ိဳ႕လဲ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ကိုယ္ အကုသိုလ္အျဖစ္ခံျပီး ေမ့ခ်င္ေရာင္ေဆာင္ေနတတ္တဲ့ အိမ္ငွားမ်ိဳးေတြလည္း ရွိေနတတ္ပါေသးတယ္။ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ျပီး ေဆးေက်ာဖို႔ေမ့သြားတတ္တာ၊ စားလက္စပန္းကန္ေတြ မေဆးဘဲ ေမ့ေနခဲ့တာ၊ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရမယ့္ ကိုယ့္အလွည့္ေန႔မွာ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ သြားအိပ္ျပီး အိမ္သန္႔ရွင္းေရး စေတးေရွာင္တတ္ၾကတာ၊ စတဲ့ တစ္ကိုယ္ရည္ သိတတ္မႈအသိတရား နည္းပါးၾကတဲ့ အိမ္ငွားမ်ိဳးေတြ ပါလာျပန္ရင္ အိမ္သူၾကီးခမ်ာမွာ မေျပာခ်င္လ်ွင္ ကိုယ္တိုင္ရွင္းဖို႔သာ ရွိပါေတာ့တယ္။ ေရခ်ိဳးဖို႔အသြားမွာ သတိတရဖြင့္ရတဲ့ ေရပူေပးစက္ကို ေရခ်ိဳးျပီးတဲ့ အခါမွာေမ့ထားခဲ့တတ္ၾကတဲ့ အိမ္ငွားမ်ိဳးေတြလဲ ရွိပါေသးတယ္။ မီးဖြင့္မွ ျမင္ရမယ့္ ေရခ်ိဳးခန္းကို ေရခ်ိဳးအျပီးမွာ မီးျပန္ပိတ္ဖို႔ေမ့ခဲ့တတ္တာကေတာ့ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အိမ္ကေန အလုပ္အသြားမွာ ေနာက္ဆံုးထြက္ခြာရသူက အိမ္တံခါးေသာ့ခတ္ဖို႔ေမ့ျပီး ထြက္သြားမွာကိုပါဘဲ။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ျပင္ပမွာ အျမဲနာမည္ၾကီးတတ္တာကေတာ့ အိမ္သူၾကီးမေကာင္းေၾကာင္းေတြျဖစ္လို႔၊ ဇတ္လမ္းေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳးမရိုးႏိုင္ေအာင္ဘဲ ရွိလို႔ေနပါတယ္။ ကပ္ေစးနဲလြန္းတဲ့ အိမ္သူၾကီးမ်ိဳး၊ အစစအရာရာ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ လိုက္ၾကည့္ေနတတ္တဲ့ အိမ္သူၾကီးမ်ိဳး၊ တဗ်စ္ေတာက္ေတာက္ေျပာေနတတ္တဲ့ အိမ္သူၾကီးမ်ိဳး၊ အရွင္လုပ္ထားတဲ့ ခန္းဆီးလိုက္ကာတန္းတစ္ေခ်ာင္း ခန္းဆီးဆြဲရင္း ျပဳတ္က်သြားတဲ့အတြက္ အေလွ်ာ္ေတာင္းတဲ့ အိမ္သူၾကီးမ်ိဳး အမ်ိဳးမ်ိဳး မရိုးႏိုင္ေအာင္ ၾကားရတတ္ပါတယ္။ ဗမာအိမ္သူၾကီးျဖစ္ျပီးေတာ့ တရုတ္အိမ္လို က်င့္ၾကံခ်င္သူမ်ားလဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဟင္းကို ႏွစ္ခြက္ထက္ပိုမခ်က္ရ၊ တစ္ပါတ္မွာ တစ္ၾကိမ္ထက္ပိုျပီး အဝတ္မေလွ်ာ္ရ၊ ေန႔တိုင္းဟင္းမခ်က္ရ စသျဖင့္ အထူးစီမံတြက္ခ်က္ထားတဲ့ စည္းကမ္းမ်ားကိုလဲ ခ်တတ္ပါေသးသတဲ့။ ေရမ်ားေရႏိုင္ မီးမ်ားမီးႏိုင္ဆိုသလို (၁း၆) ၁ အခ်ိဳး ၆၊ လူ၆ေယာက္ရွိလ်င္ တစ္ေယာက္သာ အိမ္သူၾကီးျဖစ္ႏိုင္တာဆိုေတာ့ နာမည္ထြက္တာက အိမ္သူၾကီးသာ ျဖစ္လို႔ေနတတ္ပါတယ္။
တကယ္မွာေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မွ်မွ်တတေတြးေတာ တတ္ဖို႔ေတာ့လိုပါမယ္။ အိမ္သူၾကီးဆိုးတဲ့လူနဲ႔ေတြ႔လာတဲ့ အိမ္ငွားကလဲ ေနာက္အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုအႏိုင္မက်င့္ရဲေအာင္ ၾကိဳတင္အေပၚစီးက ေနၾကတဲ့လူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အိမ္ငွား ႏွိပ္စက္တာကို ၾကံဳခဲ့ဖူးတဲ့ အိမ္သူၾကီးၾကေတာ့လဲ အေတြ႔အၾကံဳအရ ဘယ္လိုတင္းက်ပ္ထားမွ အလုပ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုျပီး ေတြးမိၾကတာဆိုေတာ့ သူသူကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္ေတာ့မဆိုသာပါဘူး။
အဲဒီလို ဗမာအိမ္ငွားရပ္ကြက္က သတင္းေတြကိုေၾကာက္လို႔ ေအးေအးလူလူေနခ်င္ၾကသူေတြက တရုတ္အိမ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခားႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ တြဲေနၾကတဲ့သူေတြ ရွိပါတယ္။ ဗမာပြဲစားေတြထဲမွာလဲ အဲဒီလို တရုတ္အိမ္ကိုမွ ငွားေပးတဲ့ ဗမာအိမ္လံုးဝမကိုင္တဲ့ အိမ္ပြဲစားေတြလဲ သီးသန္႔ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံျခားသားနဲ႔ ေနမယ္ဆိုရင္ ခ်က္ျပဳတ္မစားခ်င္တဲ့ ေယာက်ာ္းေလးေတြဘဲ အဆင္ေျပတတ္ပါတယ္။ ခ်က္ျပဳတ္စားဖို႔လိုတဲ့၊ ခ်က္ျပဳတ္စားမွ အာသာေျပတဲ့ ဗမာေတြအတြက္ေတာ့ အဆင္မေျပလွပါဘူး။ အငွားေစ်းႏႈန္းကေတာ့ အံ့ၾသေလာက္စရာေကာင္းေအာင္ သက္သာပါတယ္။ Master Room ကို ပံုမွန္ဗမာေစ်းကြက္မွာ ေရမီးအျပီးအစီး ၈၀၀ ေလာက္ေပးေနရခ်ိန္မွာ တရုတ္အိမ္မွာ ေနလ်င္ ၅၀၀/ ၆၀၀ ေလာက္နဲ႔ရတတ္ပါတယ္။ Common ခန္းဆိုလွ်င္ေတာ့ ၄၀၀ ေလာက္နဲ႔ရႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔နဲ႔ေနရင္ေတာ့ Lite Cooking ဘဲလုပ္ခြင့္ရမွာပါ။ Lite Cooking ဆိုတာက ေညွာ္မလုပ္တဲ့ ရိုးရိုးဟင္းခ်က္ပံုစံလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔၊ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေလာက္၊ အျပင္ကဝယ္လာတဲ့ဟင္းကို အပူျပန္ေပးရံုေလာက္ကိုသာ ေျပာတာပါ။ မိန္းခေလးတစ္ခ်ိဳ႕လဲ အဲဒီလို တရုတ္အိမ္မွာ ေပါင္းျပီးေနဖူးၾကသူေတြရွိပါတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ မိန္းခေလးဆိုလွ်င္ေနဖို႔ အဆင္မေျပတာ မ်ားပါတယ္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ခံရတာတို႔ စူးစိုက္ၾကည့္ၾကတာတို႔၊ အိပ္ခန္းတံခါးလာေခါက္တတ္တာတို႔ စတဲ့ ဇတ္လမ္းေတြကလဲ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ပ်ံ႕လြင့္လို႔ေနပါတယ္။
(ဆက္ပါဦးမယ္…)